De tijd voor sinterklaas is altijd weer een mooie uitdaging om te ervaren hoe het gesteld is met het behouden van de balans en de verbinding met mijzelf. Stress die om het hoekje blijft piepen. Wanneer pak ik mijn rust voor herstel en helderheid?
Een hele organisatie om de sinterklaascadeaus voor iedereen met aandacht te verzorgen en dan de surprises, die maken de feestvoorbereidingen compleet. Ik heb altijd al een allergie gehad voor dat wat moet en hoort. Dat is misschien de reden dat één van mijn kinderen niet vooruit te branden is om aan de slag te gaan met zijn surprise. Er moet toch wat gebeuren want de tijd drukt. Mijn dochter is overigens zelfsturend en die gaat zelfstandig als een tierelier aan de slag met prachtig resultaat.
Ik heb best creatieve kinderen maar ik kan je vertellen dat het niet vanzelfsprekend is dat er dan spontaan met veel enthousiasme een surprise word gemaakt. Hat was weer een hele uitdaging om die creativiteit in deze drukke tijd op te roepen en aan te moedigen. Wat als je kind geen zin heeft? Of roept, ‘ik kan het niet’, ‘het lukt mij niet’. ‘Ik doe het niet’. Wat dan? Wat doet dit met jou? Wat doe je dan? Ga je zelf aan de slag? Ga je het kind uitnodigen om zichzelf te overtreffen?
Ik heb mijn hersens weer eens gekraakt rond het thema surprises. En waarom? Omdat ik ergens diep van binnen voel dat het z’n doel voorbij gaat voor de ontwikkeling van kinderen. Ik kan altijd heel ingewikkeld denken maar als het op de kern aankomt gaat het altijd om groei in bewustzijn die dienend is aan de ontwikkeling van kinderen.
Ik vraag mij namelijk af in hoeverre de surprises door de kinderen zelf gemaakt worden? Zelf bedacht?………..Aangemoedigd en ondersteund in creativiteit? Weten wij ouders eigenlijk nog wel wat creativiteit is? Weten wij hoe belangrijk het is dat kinderen dit verder ontwikkelen?
Ik heb namelijk net weer heel veel surprises voorbij zien komen en ik ben verbaasd over de perfectie. Is dit alle de realiteit van kinderhanden? Ik geloof er geen snars van.
We leven nog steeds in een prestatie maatschappij dat resulteert in mooier, groter , beter. Ik zie het terug in de surprises. Als wij dit aandacht blijven geven verliezen onze kinderen ook steeds meer de verbinding met bijvoorbeeld hun creativiteit en hun natuurlijk vermogen op dit moment. De druk neemt toe want zij moeten gaan voor meer, groter, mooier. Zij leven namelijk ons voorbeeld. Zijn wij hier gelukkig van geworden? Is dit wat wij kinderen willen meegeven? De ommekeer ontstaat met bewustzijn en een bewuste keuze maken voor een nieuwe weg voor je kinderen.
Dus ‘ de surprise in het licht’ van bewust worden.
In hoeverre maken ouders de surprise voor hun kinderen zodat ze goed uit de verf komen of om teleurstelling te voorkomen bij de ander? In hoeverre willen wij ouders hiermee controle houden over de situatie? Wat leert een kind hiervan? Ontnemen wij ze hiermee juist niet het leerproces?
Waarvoor is de surprise eigenlijk bedoeld?
Ik heb weer veel vragen en ben nieuwsgierig. Door te zoeken naar antwoorden onderhoud ik mijn creativiteit en ontwikkel ik deze elke dag. Ik zoek met plezier naar de wegen hoe je de verbinding met creativiteit kan behouden bij kinderen. Maar ook hoe je die verbinding weer kan herstellen bij volwassenen. De kinderen volgen namelijk het voorbeeld van de volwassenen.
De maatschappij heeft een enorme behoefte aan creativiteit. Creatieve denkers. De surprise kan hierbij een prachtig leerproject zijn met de juiste begeleiding. Dit begint bij bewust worden.
In de context waarbinnen ik de surpriseopdracht nu plaats dient hij de prestatiemaatschappij. Dit doet in mijn ogen kinderen geen eer aan. Een kind heeft baat bij het bewuste leerproces zodat het de ervaring mee kan nemen in zijn leven. Wat ik voor mijn kinderen wens is een maatschappij waarin ‘verbinding’ de basis vormt voor succes. Met verbinding bedoel ik dat hij word uitgenodigd in zichzelf opzoek te gaan naar de kwaliteiten en beperkingen om deze ontdekkingen als basis mee te nemen en zich hierin verder te ontwikkelen. Dit proces is voor iedereen anders en ook de bevindingen. Prachtig om dit met elkaar te delen.
Intrinsieke motivatie, creativiteit en zelfverantwoordelijkheid zijn kwaliteiten die de mensheid dienen in innerlijke kracht. De erkenning van deze kwaliteiten helpt een kind in zijn zelfvertrouwen. Dit leerproces vormt de basis voor succes vanuit het hart.
Het mooie is om met dit bewust zijn aan de slag te gaan. Belangrijk is om de gelegenheid en ruimte te geven om kinderen hun ervaringen en gevoel te laten delen zodat kinderen inzicht krijgen in ‘de mens als uniek wezen’.
Deze begeleiding vraagt bewust worden, nieuwe contexten creëren en deze nieuwe vorm gaan uitdragen, oefenen en ervaren.
Om de surprise als voorbeeld te nemen. Zomaar een paar tips, ‘voor volgend jaar’, voor leerkrachten die mij te binnen schieten:
- Bespreek met de klas wat het gemeenschappelijke doel is van de surprise. (leerkracht begeleid dit gesprek en begrenst dit)
- Deel je bewustzijn en geef aan wat je ieder kind gunt. Deel je ervaring en maak duidelijk wat je van het kind verwacht.
- Maak duidelijke gemeenschappelijke afspraken en regels zodat kinderen hier ook de verantwoordelijkheid voor leren dragen.
- Bekrachtig de zelf verantwoordelijkheid door bijvoorbeeld het plaatsen van een handtekening.
- Blijf betrokken door tussendoor te vragen wat kinderen in zichzelf tegenkomen tijdens het leerproces. Je nodigt ze hiermee uit in zelf bewustzijn. Bijv. het lukt mij niet om iets te bedenken of om te beginnen……
- Welke wijsheid en hulp komt uit de groep? Ze inspireren en helpen elkaar op deze manier.
- Laat de ouders duidelijk weten wat van hun word verwacht zodat het kind op de juiste manier begeleid kan worden. Minder werk voor de ouder. Beter leerresultaat voor het kind.
Paar tips voor ouders om creativiteit aan te moedigen:
- Ga zelf weer eens creatief aan de slag. Wat zou je zelf willen maken? Onderzoek en ga het doen. Ervaar wat het je brengt.
- Ga het niet te snel invullen voor je kinderen met jouw ideeën en oplossingen maar geef het kind de ruimte en jouw vertrouwen dat hij of zij zelf iets kan verzinnen en oplossen. Je nodigt ze dan uit tot creatief denken.
- ‘Ik ben niet creatief’ is een overtuiging die jezelf en je kind geen eer aan doet. Iedereen bezit een creatieve stroom alleen is die vaak afgeblokt door ons denken. Je kan die verbinding herstellen door een project voor jezelf neer te zetten.
- Hoe nieuwsgierig ben jij? Hoe laat jij nieuwsgierigheid zien? Door zelf nieuwsgierig te zijn nodig je het kind namelijk uit tot nieuwsgierigheid. Onderzoek het eens bij jezelf.
- Om iets te creëren kan je bijvoorbeeld een thema kiezen. Vervolgens een paar steekwoorden op een blaadje gaan schrijven. Noem op wat er allemaal in je op komt bij het thema, die persoon of die woorden……wacht rustig af. Ideeën komen meestal spontaan op. Bij kinderen gemakkelijk mits zij de ruimte het vertrouwen en de steun krijgen.
Ga er eens mee spelen. Samen met je kind. Verzamel materiaal. Kijk, onderzoek en ervaar wat dit met jou doet? Herken je jezelf wel of juist niet in je kind? Hoe ga jij om met dit soort vrije opdrachten? Gebruik je je eigen creativiteit, ga je opzoek naar een voorbeeld? Moet het perfect of mag het ook iets minder? Kan je het werk van je kind accepteren of heb je de neiging het in te vullen of constant over te nemen. Alles is oké. Het is een manier om jezelf te onderzoeken en leren kennen zodat je bewust kan nadenken wat je wenst voor je kind.
Ik wens iedereen een warm liefdevol sinterklaasfeest
Lieve groetjes Indra
Recente reacties