Juf is een held. Een beetje rebels op verzoek van haar hart

Haar hart spreekt namelijk een andere taal. De taal van haar hart waar wijsheid, nieuwsgierigheid en diep innerlijk weten haar leid.

Wat is de magie en transformatiekracht die deze juf inzet met gevolg dat een zwaar autistisch gediagnosticeerd kind geen gedrag laat zien wat daar naar verwijst?

Probeer die voorbeeld als inspiratie te zien en ga niet vergelijken met allerlei anderen verhalen omdat dit niet helpt. Uiteindelijk zal elk verhaal zijn mogelijkheden en kansen in zich dragen. De kunst om ‘anders’ vanuit een nieuw perspectief naar kinderen te gaan kijken en vooral te gaan waarnemen op een dieper niveau van voelen.

Het verhaal van de juf:

Er kwam een kind in haar klas dat gediagnosticeerd was als ’zwaar autistisch’ met als uiting ‘zeer lastig gedrag’.

Een dossier waar zij zich bewust niet door wilde laten beïnvloedden (beetje rebels, maar met reden en wijze motivatie)

Zij wilde haar waarneming niet laten beïnvloeden. Niemand kan zich voorstellen wat deze keuze voor invloed heeft en kan betekenen voor een kind. Om dit in woorden uit te drukken; ”je bent gelijkwaardig aan iedereen in de groep. Ik kies niet vanuit angst maar voor nieuwsgierigheid om je te zien. Ik wil je zien en voelen wat je behoeften zijn en wat je nodig hebt”.

Met dit onbewuste of al bewuste besluit creëerde deze juf een energieveld van veiligheid, kansen en mogelijkheden om te verbinden en te helpen.

Een kind voelt dit gelijk!

Zeker een kind dat van nature zeer gevoelig is op échtheid en authentiek zijn dat vaak het geval is bij kinderen met dergelijke diagnoses. Met dit besluit wat wel of niet bewust was gaf zij veiligheid en een nieuwe kans om ‘te zijn’.

Daarbij komt dat elk mens van nature onderdeel wilt zijn van de wereld en de groep en zich niet in een buitengesloten positie geplaatst wilt worden wat helaas wel eens zo gevoeld kan worden met een diagnose. Naast dat ik goed begrijp dat een diagnose ook inzicht, juiste hulp en erkenning kan geven is dit voor het kind zelf niet altijd waar het om draait of waar behoeften naar is.

Een kind wil gezien worden voor wie hij of zij is en laten wij volwassen daar nu vaak anders over denken en diep geraakt worden door ‘anders’, overvloedige emoties en ‘het niet weten’ wat weer een gevoel van machteloosheid kan brengen en tot handelen vanuit denken leid (cirkel weer rond)

De juiste hulp kan dus blijkbaar ook afgestemd worden als je in verbinding bent met je hart, je nieuwsgierigheid, je geloof in kansen en mogelijkheden, je innerlijk weten en luistert en met inleving kijkt naar wat nodig is. Een nieuwsgierig kijkje achter de schermen van het gedrag dus. Wie ben jij en waarmee en hoe kan ik jou helpen? Hoe zou deze houding voelen voor een kind? Een kind neemt 80% energieveld waar. Als woorden niet afgestemd zijn op het hart of niet écht gemeend worden voelt het kind dit gelijk.

Zo kan ik overtuigend zeggen dat ik niet boos bent en een kind voelt toch écht boosheid. Liegt het kind? Ik zou dat nooit uitspreken omdat ik weet hoeveel mensen boosheid in zichzelf nog ontkennen, onderdrukken en veroordelen. Ik neem deze spiegel als zeer zuivere kans aan om te leren wat zich binnen in mij afspeelt en dus te voelen wat ik écht voel. Het kan echt zo zijn dat je het zelf niet kan voelen en een kind wel. Kinderen zijn in het algemeen nog sterk in verbinding met hun gevoel en hun hart van zuivere inleving. Zeker als ze jong zijn. Volwassenen zijn die verbinding aardig kwijtgeraakt of deze zit vol ruis.

Het uitreiken vanuit vertrouwen en nieuwsgierigheid blijkt de taal te zijn die nodig was om te verbinden. Bouwen aan het vertrouwen in deze verbinding bracht haar tot de waarneming dat het kind niet het gedrag liet zien dat wees op de diagnose. Misschien had het kind het gedrag niet meer nodig?

Als een kind zich gezien voelt en veilig voelt kan het zich openen om te leren en ontwikkelen. Dit klinkt heel natuurlijk en toch is dit niet vanzelfsprekend en valt daar nog veel in te ontdekken.

Op het moment dat een leerkracht of ouder zich onzeker voelt of twijfelt hij of zij het wel goed doet, emotioneel geraakt is dan hebben bepaalde kinderen daar zeer scherpe gevoelssensoren voor en kunnen deze gevoelens zelfs aannemen alsof deze van zichzelf zijn. Daardoor kunnen zij dus die onzekerheid voelen waardoor zij mogelijk de verbinding niet aandurven, spanningen opbouwen of zich afsluiten.

Dit is voor mij niet het enige verhaal wat tot deze verbazing leidde. Er is dus nog zóveel te ontdekken als het gaat over verbinding maken op verschillende manieren met onszelf én de ander. Dit vraagt wat innerlijk ontdekkingswerk én bewustzijn. Niet voor niets is er zoveel aandacht voor heling, meditatie, yoga en mindfulness. Inzicht en een groeiend bewustzijn helpt ons te verbinden vanuit gevoel en een breder perspectief. Dit brengt innerlijke ruimte rust en kracht om te transformeren.

Sommige kinderen vertonen excessief gedrag, sluiten zich af of zijn hyper beweeglijk of gevoelig. Dit is niet zomaar een spiegel voor ons volwassenen. Hierachter dient een groter doel tot ontdekking van patronen waarop wij mensen in gewoonte zijn geraakt van verbinding maken vanuit ons denken i.p.v. met ons hart. Waarin wij de verbinding met onze authentieke zelf zijn kwijtgeraakt. Bijvoorbeeld zijn gaan leven ten dienste van de buitenwereld of de ander in plaatst vanuit onze eigen waarde en gevoel. Dit is geen gemakkelijke weg maar de enige weg tot geluk, innerlijke rust, verbinding en waarde toekenning aan ‘het mens zijn’. Wij bezitten de mogelijkheden om een duurzame bijdrage te leveren aan een wereld die zorg draagt met en voor elkaar op een manier die alle innerlijke verbindingen herstelt en versterkt. We zijn alleen vergeten wie wij zijn en waartoe wij in positieve zin in staat zijn en dat mag weer herinnerd en geleerd worden.

Ik hoop dat de inhoud je tot inzicht heeft geïnspireerd of verwonderd. Ieder mens kan afstemmen op de mogelijkheden waartoe ons hart reikt. Het kan helpen om het proces van hoofd naar hart dagelijks met intentie aan te sturen.

Bijvoorbeeld: Ik stem mij elk uur (regelmatig af) op de frequentie van mijn hart, op wat ik voel in mij en wat ik waarneem bij de ander.

Harte groetjes Indra