Lieve mensen,
Midden in de sinterklaastijd. Een prachtig moment om mijn gedicht naar buiten te brengen die ik al eerder geschreven heb. ‘Ik ben een kind van deze tijd (1)’, een brief aan Sinterklaas. Nog een paar drukke daagjes maar vooral proberen te genieten van die momenten tussendoor waarin kinderen zich compleet overgeven aan de magie ‘van Sinterklaas en zijn pieten’.
Lieve groetjes Indra
Lieve Sint,
Ik ben een kind van deze tijd en wil vanuit mijn hart iets kwijt.
Ik wil U van alles vragen. Haak niet af het is geen klagen.
Luister want ik heb echt iets te vertellen, zonder actie blijft het kwellen.
Ik beleef de wereld heel intens.
Meer zachtheid en begrip daarvoor is een grote wens.
Mag ik ontdekken wat mijn talenten zijn?
Die wil ik ontwikkelen dat lijkt mij zo fijn.
Ik zou van alles willen ontdekken en proberen, zodat ik begrijp waarvoor ik wil leren.
Dat nodigt mij uit om verder te groeien van alles te leren en open te bloeien.
Gelooft U in mij? Ook als ik niet presteer? Omdat ik misschien wel graag anders leer.
In verbinding met wie ik ben en wat ik kan want daar krijg ik vertrouwen van. Dan klopt het met mijn gevoel. Begrijp jij wat ik bedoel?
De school, mijn ouders bepalen wat ik moet doen.
Ik pas mij aan ‘uit goed fatsoen’!
Weten je dat ik mij zelf in die aanpassing verlaat!!
Door volwassenen goed gepraat………….
Ga zo maar door…. Wie geeft er gehoor?
Ik doe en leer nu tegen mijn gevoel.
In mijn lichaam onrust en gewoel.
Ik weet niet beter ‘naar school gaan moet’, ik pas mij wel aan en houdt mij zoet.
Ik heb andere dromen waarvoor ik op school wil komen.
Het lijkt dat ik voor inspectie moet presteren………….
Mag ik dan niet voor mijzelf leren?
In plaats van controle door toetsen wens ik vertrouwen! Daar kan ik mijn toekomst op bouwen.
Ik wens dat een leerkracht vanuit zijn/haar talent en hart kan doceren, dat voelt zo veel fijner dan met de druk van presteren.
Vertrouw en prestaties zullen als vanzelf herrijzen. Vanuit talent en kracht zonder bewijzen.
Scholen blijven maar doorgaan in een ‘verouderd systeem’. Zij ‘bedenken’ wat goed is dat is nu juist het probleem.
Wij hebben verzachting nodig in deze tijd. Rust in mijn hoofd, die druk wil ik kwijt.
Wie oh wie, luistert U naar de behoeften van kinderen?
Zodat het hun ontwikkeling niet kan hinderen.
Ik wens te leren ‘gelukkig te zijn’, nu ligt meeste aandacht op het brein.
De wereld overvoedt ons elke dag weer. Het hoofd overvol keer op keer.
Ik heb naast mijn hoofd ook een lichaam en gevoel. Wie begrijpt wat ik bedoel?
Moeten, moeten, stress om gek van te worden, ADHD, ontevreden leerkrachten, chaos, onrust en geen orde.
Weet U dat vele kinderen ‘stille’ of ‘bestempelde’ getuigen zijn. Niet kunnen verwoorden maar met dezelfde pijn.
Hoe kan je een kind erkennen? Die zijn of haar kleur wenst te bekennen.
Ik wil graag zijn wie ik ben door te ontdekken wie ik ben. Daar heb ik in het leven op te vertrouwen de rest komt wel goed als ik van mijzelf kan houden. Elk compliment doet mij zo groeien, graag meer dan één per dag om te bloeien.
Ik ben een kind. Volwassen mensen hebben LEF nodig om te creëren wat voor ons NU nodig is om te leren.
Wie heeft LEF? kwetsbaar te zijn? zijn hart te volgen? naar de boodschap van kinderen te luisteren? Om eerlijk naar zichzelf te kijken? Om zo het onderwijs te verrijken?
Wie creëert de ruimte, heeft het vertrouwen om NU vernieuwend onderwijs te gaan bouwen?
IK voel mij opgelucht na het uiten van mijn wensen en het stellen van mijn vragen. Ik kan U zeggen dat ik, en vele kinderen zullen helpen ‘de stenen’ voor vernieuwing te dragen.
Liefs een kind van deze tijd.
Geschreven door Indra Tulling-Weeda, lief met LEF, december 2013
Recente reacties