Lieve Sint,
Luistert U nog even naar het kind?
Ik vraag U voor vertrek nog even aandacht aan het volgende te schenken. Laten we even gaan stoppen met oplossingen bedenken. Het wordt tijd om nu écht eens te gaan luisteren naar kinderen zodat de innerlijke onrust hun niet meer hoeft te hinderen.
Als kind heb ik het nodig mijzelf te ontdekken en van alles te proberen, zodat ik begrijp waarvoor ik wil leren. Alle lesstof die nog vaak is voorgeschreven ontkracht mijn vrijheid om het zelf te ontdekken in het leven. Ik leer heel graag dat is het niet. Maar wie is het die mijn voorkeur ziet?. Ik leer mij niet verbinden en moet het dan leuk op school vinden. Zijn buikpijn, tranen geen duidelijke signalen om weerstand te laten zien? Is het geen tijd om te ontdekken wat het kind hiermee wilt zeggen misschien?
Gelooft U in mij? Ook als ik niet presteer? Omdat ik misschien wel graag anders leer.
In verbinding met wie ik ben en wat ik kan want daar krijg ik vertrouwen van. Dan klopt het met mijn gevoel. Begrijpt U wat ik bedoel?
De school, het systeem, mijn ouders bepalen wat ik moet doen.
Ik pas mij aan ‘uit goed fatsoen’! Het lukt mij soms écht niet meer. Ik voel die weerstand keer op keer.
Weten dat ik mij zelf in die aanpassing verlaat!!
Door volwassenen goed gepraat………….
Ga zo maar door…. Wie geeft er gehoor?
Ik doe en leer vaak tegen mijn gevoel.
In mijn lichaam onrust en gewoel.
Voor wie moet ik presteren?
Mag ik ook ontspannen leren?
Snel snel woordjes lezen binnen de tijd anders raak ik mijn status kwijt. Goed of slecht zon of maan. Mag ik ook in mijn eigen licht staan? Waarvoor al die druk om te presteren? Oh Sint helpt U alle kinderen om het tij te keren?
In plaats van controle door toetsen kunnen we toch ook gewoon weer gaan vertrouwen? Dat lijkt mij ontspannen leren en aan mijn toekomst bouwen.
In vertrouwen en voelen wat nodig is zullen prestaties als vanzelf herrijzen. Vanuit talent en kracht zonder bewijzen.
Wij hebben verbinding met lichaam en gevoel nodig in deze tijd. Rust in mijn hoofd, die druk wil ik kwijt.
Hoe kan ik leren ‘gelukkig met mij te zijn’? Als er alleen maar aandacht is voor perfectie, weg van gevoel en pijn.
De wereld overvoedt elke dag weer. Het hoofd overvol keer op keer.
Ik heb naast mijn hoofd ook een lichaam en gevoel. Begrijpt U wat ik bedoel?
Moeten, moeten, stress om gek van te worden, ADHD, wanhopige ouders, ontevredenheid, stress bij leerkrachten, chaos, onrust en geen orde.
Met z’n allen aan de ritalin of ander medicijnen om de onrust te laten verdwijnen?
Zijn het de medicijnen die structurele oplossingen geven?
Of kiezen voor steun, wijsheid, erkenning en geloof in mogelijkheden zodat zij leren vertrouwen op zichzelf en het leven.
Waarom leren we kinderen nog steeds niet hoe ze alle prikkels kunnen verwerken zodat zijn hun innerlijke kracht kunnen versterken?
Weet U Sint dat vele kinderen ‘stille’ of ‘bestempelde’ getuigen zijn. Niet kunnen verwoorden maar met dezelfde pijn.
Sint kunt U helpen om volwassen begeleiders aan te moedigen om zich breder te gaan oriënteren zodat zij via de inbreng van de wijsheid van kinderen kunnen leren?
Hoe kunnen we de waarheid weer ontdekken over het leven en ons op het pad van mogelijkheden begeven? Bent U nieuwsgierig naar de boodschap die het leven of het kind ons heeft te leren? Het luisteren zal namelijk helpen om naar de innerlijke de rust en het vertrouwen te keren. Ik weet Sint, U bereikt vele mensen vandaar aan U mijn diepste hartenwensen.
Tijd voor actie in de juiste stroom, wijsheid en vertrouwen dragen mijn droom.
Wat wenst U voor de nieuwe generatie? Vertrouwen op ontdekking van je unieke waardevolle zelf en de verbinding met de wereld om je heen of kennis, beter weten en de race om status en de beste prestatie?
Eigenlijk een vraag aan elk mens op aarde. ‘wat bepaald voor jou eigenlijk jouw waarde’?
Liefs een kind van deze tijd.
Geschreven door Indra Tulling-Weeda, versie dec 2016
Digitale versie ontvangen? Mail naar indra@liefmetlef.nl
Recente reacties