Lieve Sint,
Ik heb een verzoek voor alle kinderen. Een bepaalde onrust blijft mij hinderen. We zitten in opvoeding en onderwijs nog niet écht in het juiste spoor. Ik onderzoek mijn verlangen en geef aan deze stem gehoor.
De gedachten die de richting sturen blijven nog veel te vaak naar resultaat, inhoud en oplossingen turen.
Het lijkt erop dat iedereen hard aan het werk is om het beste te geven terwijl ik denk dat ze voorbij gaan aan de essentie van het leven. Wie is ook gewend te doen uit gewoonte, voor de buitenwereld of uit goed fatsoen? Is het niet tijd om te gaan breken met oude patronen zodat kinderen zien hoe je leeft naar je dromen?. Dienstbaar aan de ander of voor behoud van de aarde. Dit maakt elke stap die je zet van grote waarde.
Ik raak als kind verward door het voorbeeld dat volwassenen mij geven. Dit klopt niet met mijn innerlijk weten, de weg van hart waarop ik mij wil begeven.Volwassenen hebben afgeleerd vanuit gevoel te communiceren. De hoogste prioriteit om dit weer te leren. Zij zijn afgeleid door telefoon en al het andere om hun heen. Ik weet ook niet hoe het moet. Ik voel mij zo alleen. Wie kan mij helpen met mijn gevoel om te gaan om in verbinding met dat deel krachtig in de wereld te staan?
Scholen maar ook opvoeders blijven hun best doen vanuit oude gedachten vast in een ‘verouderd systeem’. Zij ‘denken’ en blijven oplossen en bedenken wat goed is en dat is nu juist het probleem.
Ik voel mij als kind niet gezien en gehoord en dat is nu juist wat zo stoort.
Wie luistert en durft ruimte te geven om in te voelen en de stilte te beleven…….
Wat de ander werkelijk van jou vraagt is waar het leven je uitdaagt. Om uit de comfort van je denken en doen te gaan om in stilte met open armen en hart te staan.
Wat wil de ander jou leren? Welke gewoonte mag je de rug toe keren?
Er is verbinding met lichaam en gevoel nodig in deze tijd. Rust in mijn hoofd, die druk wil ik kwijt.
Hoe kan ik leren ‘gelukkig met mij te zijn’? Als er alleen maar aandacht is voor perfectie, weg van gevoel en pijn.
Hoe leer ik op mijn gevoel te vertrouwen? Op welke ik kan ik nu bouwen? Die goed doet of goed presteert of die in de weerstand goed voelt en de oude stroom niet meer verteerd. Wat klopt nu en welk pad heb ik te gaan. Lieve Sint kunt U mijn voorbeeld staan?.
Ik ben een kind. Volwassen mensen hebben LEF nodig om nieuwe wegen te creëren zodat wij een voorbeeld hebben om van te leren.
Wie leert mij de zin van het leven? Zodat ik mij op het juiste pad kan begeven. Het pad waarvan ik voel: YES hiervoor is het leven bedoeld. En dit is hoe het voelt. Geluk kan je namelijk niet doen en bedenken. Het is NU nodig om veel aandacht voor het vergeten deel in de mens te schenken. De mens is uit verbinding gegaan omdat men dacht voor beter te gaan. Beter heeft helaas nog niet de vrijheid, de vrede, harmonie en het geluk gebracht wat menig mens had gehoopt en verwacht.
Sint U bent een oude wijze man. Wat weet U er van? Welke richting kiest de mens? Er bestaat toch wel een universele wens? De wens om een waardig deel te zijn, vol geloof, liefde en vertrouwen. Op die waarden kan de mensheid toch best een nieuw bestaan bouwen.
‘Sint, kunt U elk kind een cadeautje ‘vertrouwen, geloof, wijsheid en onvoorwaardelijke liefde’ geven zodat zij dit weer in zichzelf herkennen, kunnen verankeren en beleven om het vervolgens weer door te geven’.
Ook acceptatie is een sleutel naar verbinding met het leven. Sint kunt U ook dit als cadeautje geven?
In acceptatie met jezelf en het leven ontstaat pas de ruimte om de ander te zien en de juiste steun en aandacht te geven. Het is een weg te gaan. Lieve Sint, gaat U vooraan om Uw wijsheid, vertrouwen en liefde aan alle kinderen door te geven als meest waardevolle geschenk voor het leven?.
Alleen door verbinding met alle delen van mijn menselijke zijn kan ik vol bewondering en overgave op deze aarde zijn.
Wie gelooft ook in het leven en heeft al het vertrouwen om vanuit deze energie een fundering van verbinding te gaan bouwen?
Wie heeft ook LEF? Durft zijn of haar gevoel van onmacht, frustratie en niet weten toe te geven en je op het vlak van mogelijkheden te gaan begeven.
Laat ook de stem van je hart spreken en leer de boodschap ontvangen dan kom je op het pad van ‘het universeel kinderlijk verlangen. Ontdek de boodschap die het leven je elke keer weer heeft te leren. Eindeloos verkennen, ontdekken, spelen en proberen. Tot je het verlangen herkent en je hart in overvloed aan liefde wend. In de richting die wij alle wensen, eervol naar het grootse potentieel dat huist in alle mensen.
Voor nu: Kindgericht om te onderzoeken waar het hart verlicht.
Liefs een kind van deze tijd.
Geschreven door Indra Tulling-Weeda, november 2016
Recente reacties